Głównym bóstwem Erenlandu jest Lugos. W większości przypadków, pozostałe bóstwa czczone są jego świątyniach. Niemniej mieszkańcy Erenlandu modlą się zależnie od sytuacji do wszystkich swoich bóstw.
Gaia (Wielka Matka) - Bogini która stworzyła świat, bogów i wszystkie inne porządne rasy. Obecnie utożsamia się ją głównie z płodnością i miłosierdziem. Modlą się do niej wszyscy potrzebujący pomocy. Chorzy o zdrowie, rolnicy o dobre zbiory, matki o bezpieczeństwo dzieci. Gaia uznawana jest również za opiekunkę przyrody, łowcy składają jej dary, by prosić o dobre łowy i przeprosić za zabijanie jej stworzeń.
Kult: W cywilizowanych krainach, Gaia kojarzona jest głównie z kapłankami prowadzącymi sierocińce i szpitale. W jej zakonie rzadko służą mężczyźni, choć nie jest to zakazane. Na dzikich obszarach północy, Gaia często jest najważniejszym bóstwem dla plemion barbarzyńców. Niejednokrotnie cieszy się większym szacunkiem, niż jej syn Lugos. Barbarzyńcy czczą ją w Świętych Gajach, którymi opiekują się potężni i tajemniczy Druidzi. Nie istnieje jeden, główny ośrodek jej kultu.
Symbole: Gaia najczęściej przedstawiana jest, jako kobieta w ciąży. Jej symbolem bywa również często biała gołębica lub kwiaty.
Lugos (Sol Invictus) - Świetlisty Pan, Władca Niebios, Tarcza Przeciw Ciemności i Opiekun Erenlandu. Najstarszy syn Gai i główne bóstwo w panteonie Erenlandczyków. W jego imieniu koronuje się władców, na niego przysięgę składają rycerze. Modlą się do niego wojownicy idący do boju i rzemieślnicy przy pracy. To on patronuje odwadze, sprawiedliwości i honorowi. Jego symbol znaleźć można w niemal każdym domu, a jego kapłani, to najbardziej szanowani ludzie na kontynencie. Ci, którzy przestrzegają jego praw i zachowują czyste serce, mogą po śmierci liczyć na miejsce w jego niebiańskim pałacu. Wysłannikami Lugosa są anioły.
Kult: Świątynie Lugosa można spotkać niemal wszędzie. Nawet piraci z Morza Środka modlą się do niego o pomyślne wiatry. Nie istnieje jednak jedna, konkretna struktura kultu. Każde państwo posiada własną hierarchię, co często prowadzić może do konfliktów. Największym ośrodkiem kultu jest Katedra Światła, w Kalidonie. Potężna budowla, będąca pozostałością po Tytanach. W wielu królestwach istnieją również Zakony Rycerskie, poświęcone Lugosowi. Nie rzadkim widokiem są także wędrowni kapłani-wojownicy. Inspirujący ludzi i zwalczający mroczne siły.
Symbole: Lugos przedstawiany jest zwykle jako wielki wojownik uzbrojony we wspaniały miecz. Jego symbolami często bywają również krzyż solarny, lub właśnie miecz i/lub tarcza.
Nannar (Sin) - Mroczny Pan, Władca Ciemności, Król Nocy i Wielki Wróg. Młodszy brat bliźniak Lugosa i całkowite przeciwieństwo owego boga. Nannar patronuje podstępowi, zdradzie i wszelkim mrocznym sprawom. Jemu służą demony i potwory. Nannar obdarza swoich wyznawców siłą, lecz za cenę duszy. Daje jednak również nadzieję grzesznikom. Wybrańcy którzy wystarczająco zasłużą się jego sprawie, zamiast upaść w piekielne męki, zyskają wieczność w pałacu Nannara. Dlatego wielu, którzy zejdą na złą drogę, decyduje się iść na całość, by uniknąć kary za swe czyny, ba, zyskać wręcz nagrodę. Oczywiście, tylko nielicznym się udaje, większość kończy w piekielnych ogniach.
Kult: Dawniej Nannar był czczony w świątyniach Lugosa. Jego ołtarzyk był najmniejszy i niewielu się tam modliło, ale powszechnie bano się znieważyć boga. Wszystko zmieniło się wraz z powstaniem Księżycowego Cesarstwa (więcej szczegółów w notce o polityce). Obecnie Nannar jest głównym bogiem tego ekspensywnego imperium. Jego kapłani sprawują praktycznie władzę nad krajem którego sercem jest Ziggurat Cieni. Z tego powodu kult Nannara utożsamia się z Cesarstwem. Tym samym, w ościennych krajach, broniących się przed zakusami Cesarstwa, kult ten jest zakazany, a jego członkowie (często niesłusznie) postrzegani jako agenci Cesarza. Nadal jednak oddają mu cześć niektóre prymitywne plemiona. Również mieszkańcy Midgardu często modlą się do Nannara prosząc o przebiegłość. Często służą mu też członkowie gildii złodziei.
Symbole: Nannara przedstawia się zwykle jako mrocznego wojownika, lub podstępnego złodziejaszka, zależnie od kultury. Jego symbolem są księżyc i sztylet, czasami również maska.
Bachus - Pijany Bóg, Pan Tańca i Władca Losu. Najmłodszy z trójki boskich braci, Bachus zawsze pozostawał neutralny wobec ich konfliktu, samemu skupiając się na przyjemniejszych kwestiach. Bachus patronuje dobrej zabawie, święta ku jego czci są częste i wyjątkowo popularne wśród ludu. Patronuje on wszelkim wytwórcom alkoholu, kucharzom, aktorom i innym kuglarzom. Wspiera artystów i pomaga kochankom. Jako Władca Losu, jest tym bogiem, do którego modlą się hazardziści i kupcy. Nieraz i złodzieje.
Kult: Bachusa wyznaje się wszędzie, ale największe jego świątynie można znaleźć w wielkich miastach kupieckich, jako, że mieszczaństwo często uznaje go za swego patrona, tak jak arystokracja robi to z Lugosem. Największe świątynie Bachusa można znaleźć w Republikach Erenu, gdzie oddaje się mu prawie równą cześć co Lugosowi. Kapłani Bachusa zwykle zajmują się prowadzeniem przytułków, organizowaniem świąt i prowadzeniem kuchni dla bezdomnych, od których odwrócił się los. W wielu miastach prowadzą również luksusowe przybytki, oferujące wszelkie rozrywki dla ciała i ducha.
Symbole: Bachusa przedstawia się raz jako starego grubasa, innym razem, jako młodego kochanka, zależnie od okazji. Jego symbolem są wszelkie naczynia, służące do przechowywania alkoholu, jak i instrumenty muzyczne.
Donar - Gromowładny, Wielki Łupieżca i Pan Sztormów. Starszy syn Lugosa. Pomniejszy bóg wyznawany głównie przez Wikingów z Midgardu. Jego kult praktycznie nie istnieje poza mroźnymi, nieprzyjaznymi wybrzeżami Morza Północnego, jednak wśród tamtejszych ludzi cieszy się szacunkiem równym z Lugosem. Donar to bóg gniewny, potężny wojownik wybierający tylko najsilniejszych, na swych wyznawców. To on inspiruje Wikingów do nieustannych łupieżczych wypraw, testując ich odwagę i siłę. Służące mu Valkirie krążą nad polami bitew, zabierając ginących z jego imieniem na ustach wojowników do Valhalli. Pałacu Donara, gdzie ucztować będą, do czasu nadejścia Ostatniej Bitwy, która zadecyduje o losach świata.
Kult: Donara wyznaje się tylko w Midgardzie. Służą mu kapłani-wojownicy prowadzący ludzi do boju. Pełnią oni też często funkcję mędrców i sędziów. Centrum religii jest Cytadela Sztormów, prastara krasnoludzka twierdza, wykuta w klifie, nad morzem. Tam szkoli się nowych kapłanów. Nie istnieje jednak konkretna hierarchia czy zorganizowana religia.
Symbole: Donara przedstawia się zwykle jako wielkiego, dzikiego wojownika uzbrojonego w młot lub topór. Jego symbolami się błyskawice i młot.
Brian - Mędrzec, Władca Ksiąg i Pan Bibliotek. Młodszy syn Lugosa, rożni się od swego brata jak dzień od nocy. Spokojny Brian patronuje mędrcom i bibliotekom. Wyznają go głównie ludzie nauki, będący zdecydowaną mniejszością w Erenlandzie.
Kult: Brianowi służą głównie mnisi zamieszkujący klasztory, będące też ośrodkami wiedzy i bibliotekami. Jego kapłani często są wynajmowani, by opiekować się również prywatnymi zbiorami bibliotecznymi. Nieliczni z tych kapłanów zapuszczają się w poszukiwanie wiedzy, pozostawionej przez Starsze Rasy. Brian patronuje również nielicznym mistykom zgłębiającym sztuki magiczne. Największym poświęconym mu klasztorem, jest Wielka Biblioteka w Kalidonie.
Symbole: Briana przedstawia się zwykle jako młodego mnicha. Jego symbolami są księga i płomień świecy.
Hel - Władczyni Podziemia, Pani Umarłych, Córka Ciemności. Hel jest córką Nannara i władczynią świata umarłych. To ona odpowiada za karanie dusz tych, skazanych na wieczne cierpienie za swe grzechy. Ludzie modlą się do niej, by łaskawiej spojrzała na ich bliskich. Wyznają ją kaci i grabarze. Hel zachowuje neutralność w konflikcie między bogami, wiadomo jednak, że okazjonalnie sprzyja swemu ojcu. Sama Hel mieni się również władczynią nieumarłych, choć niektóre inteligentne umarlaki (Liche itp.) nie zawsze są jej posłuszne.
Kult: Kapłani Hel zajmują się przede wszystkim opieką nad ciałami umarłych i cmentarzami. Szczególną opieką Hel otacza cmentarze dla kryminalistów. Istnieją również działające mniej, lub bardziej otwarcie sekty wyznawców Hel, trudniących się skrytobójstwem lub nekromancją.
Symbole: Hel najczęściej przedstawia się jako piękną kobietę z połową ciała gnijącą po śmierci. Jej symbolami są kosa, kościana dłoń i czarna róża.
Morrigan - Krucza Pani, Praczka U Brodu, Wysłanniczka Bogów. Jej pochodzenie jest niejasne, podobnie cele, niektórzy twierdzą wręcz, że jest ona pozostałością po jakimś starszym panteonie. Nie ma ustalonego kultu, choć czasami modlą się do niej wojownicy, gdyż wg legend czasami zabiera ona dusze najdzielniejszych wojów (a zwłaszcza wojowniczek) zmarłych w bitwie, do swojego pałacu w niebiosach. Czasami zdarza się też, że jej symbole noszą wojowniczki, uznając ją za swoją patronkę, choć nie jest to powszechne. Najczęściej występuje jako wysłannik innych bogów (służy zarówno Lugosowi jak i Nannarowi) i jako taka, jest tym bogiem, który najczęściej bezpośrednio ingeruje w życie śmiertelnych. Jej widok w postaci kobiety piorącej zakrwawione ubranie, ponoć zwiastuje śmierć.
Kult: Morrigan nie ma własnych świątyń ani kapłanów. Ku jej czci nie odbywają się żadne święta. Nie wiadomo nawet, jaka jest konkretnie domena tej bogini.
Symbol: Morrigan jest zwykle przedstawiana jako młoda, piękna wojowniczka w ciemnej zbroi lub Kruk. Ptak ów jest również jej symbolem.
Lilith (Mroczna Matka) – Matka Potworów, Wstrętna Kusicielka, Wynaturzona Macocha, Przeciwniczka Ludzi. Lilith nie należy do panteonu i nie jest czczona przez ludzi. O jej pochodzeniu krążą różne legendy, niektórzy twierdzą, że jest żoną Nannara. Lilith odpowiada za powstanie wszelkich potworów i wynaturzonych humanoidów w stylu goblinoidów. Z tego powodu zabijanie tych istot nie jest wykroczeniem w oczach nawet najbardziej konserwatywnych Druidów.
Kult: Lilith jest czczona przez plemiona goblinoidów i podobnych podłych stworzeń. Wśród ludzi zdarzają się jedynie pojedyncze, prymitywne i zdegenerowane plemiona barbarzyńców. Te na wpół zdziczałe bandy ukrywają się w odosobnionych obszarach, w razie odkrycia będąc bezlitośnie niszczone przez kapłanów i wyznawców innych bogów.
Symbole: Goblinoidy używają przerobionych wizerunków Gai, by przedstawić swoją boginię, co jest świętokradztwem dla każdego człowieka, niezależnie od pochodzenia i sympatii teologicznych.
Nom, to tyle. Następnym razem kraje otaczające Marchie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz